Meer zelfstandigheid door goede zorgen

Mevrouw Kuijt vertelt over het ontstaan van de wonden: “Na 2007 kreeg ik huidkanker over mijn hele lichaam. Vanaf die tijd ben ik in het Antoni van Leeuwenhoek behandeld. Vorig jaar had ik een kwaadaardig plekje op mijn knie. Dat ging ontsteken, met het gevolg dat ik oedeem in mijn benen kreeg.”

Vanaf september werkt Esther bij Westenhage: “In eerste instantie kwam ik niet bij mevrouw Kuijt, omdat ik niet de dagen aanwezig was wanneer de wondzorg gedaan werd. Als wijkverpleegkundige in opleiding ben ik onder andere met de inhoud van de zorgplannen bezig. Hierdoor viel het me op dat er al maanden werd gezwachteld, het verslechterde niet, maar verbeterde ook niet. Dat moest anders kunnen. Het zorgde ervoor dat het ‘s avonds best wel intensieve zorgmomenten waren. Ik wilde zelf eens gaan kijken bij mevrouw Kuijt. We hebben echt van alles gedaan en besproken. Door daarnaast met het wondexpertisecentrum in gesprek te gaan, zijn we tot een andere oplossing gekomen. Het resultaat is dat de zorgmomenten een stuk korter zijn geworden. Ook kan mevrouw Kuijt zich nu voor het naar bed gaan zelf redden met het uittrekken van klittenbandzwachtels. Ze heeft een stuk zelfstandigheid teruggekregen.”

Mevrouw Kuijt is heel blij met de nieuwe aanpak: “Er is ontzettend veel veranderd. Mijn benen zien er nu een stuk beter uit. Ik wil straks graag weer met blote benen kunnen slapen. Op een gegeven moment had ik wel iets van 13 wonden aan mijn benen. En nu is mijn ene been wondvrij, daar ben ik erg blij mee. Toch weer een stapje dichterbij normaal.”

Esther vult mevrouw Kuijt aan: “Het zou het mooiste zijn als we op een gegeven moment alleen nog de kousen nodig hebben om haar benen wat slank te houden. Maar dat de plakkertjes en wondjes weg zijn.”

Ondanks de wondverzorging, staat mevrouw Kuijt erg positief in het leven: “Wat ik zelf kan, doe ik graag zelf. Ik kan het verband ’s ochtends niet zelf omdoen. Ik heb niet de kracht het er strak omheen te doen, maar ’s avonds kan ik het wel losmaken. Dan zorg ik ervoor dat het klaar is voor de nacht. Vroeg in de avond heb ik nog wel hulp, want dan moeten er kousjes verwisseld worden. Ik zie het niet als een beperking. Ondanks dat het lopen minder wordt, onderneem ik nog veel. Ook heb ik hier een vriend leren kennen. We hebben een goede vriendschap gekregen. Dat heb ik nooit eerder zo gehad. Morgenmiddag gaan we de omgeving weer bekijken. Hij zei: ‘Er staat zoveel in bloei, dat wil ik je laten zien.’ Dus dat vind ik heel erg leuk.”

Op de vraag wat mevrouw Kuijt belangrijk vindt als het gaat om ouder worden, antwoordt ze: “Dat je er plezier in houdt. Ik vind het minder erg om fysiek iets minder te kunnen, dan mentaal. Zolang het koppie maar goed blijft. Als ik maar besef dat ik leef en ik mijn kinderen herken. Ik wil alles uit het leven halen.”