Dag van de Mantelzorg

“Mijn moeder is altijd heel zelfstandig geweest. Dat zit in haar aard. Ondanks dat ze Alzheimer en vasculaire dementie heeft, wil ze ook nu nog alles zelf doen. Soms haalt ze wat boodschappen in het winkeltje van De Esdoorn en probeert ze zelf uit bed te stappen, al is er een risico dat ze valt. Toch respecteren we zoveel mogelijk haar wensen, ook zoals ze die al vóór haar diagnose had. Zo heeft mijn moeder zelf nog meubels kunnen uitzoeken. We hebben haar foto’s laten zien om te vragen wat ze mooi vond. De meubels hebben we daarna zelf in elkaar gezet. In de gang bij haar deur hebben we borduurwerkjes opgehangen die ze zelf heeft gemaakt. We wilden er alles aan doen om voor haar een fijn thuis te creëren.”

Het eerste halfjaar kwam Diny bijna dagelijks bij haar moeder op bezoek. Nu komt ze twee tot drie keer per week langs: “Het is afhankelijk van hoe het met haar gaat. Soms slaapt ze veel en dan ga ik kort langs om even te kijken of om de was op te halen. Ondanks mijn eigen gezondheid ben ik blij dat ik dit voor mijn moeder kan doen.”

Dankbaar

Voordat Diny’s moeder naar de Esdoorn verhuisde, woonde ze in Amstelveen, eerst nog zelfstandig: “Totdat haar situatie verslechterde en ze niet meer voor zichzelf kon zorgen. Mijn moeder is toen tijdelijk naar een woonzorgcentrum in Amstelveen gegaan. In die periode moest er veel geregeld worden, het hele proces was nieuw voor mij. Gelukkig was er de casemanager dementie, die precies wist welke stappen ik moest nemen. Kort daarna kreeg ze een plekje in De Esdoorn, daar ben ik nog steeds erg dankbaar voor.”

Tips voor andere naasten

Naast de begeleiding van de casemanager dementie, heeft Diny veel gehad aan de gesprekken met een maatschappelijk werker van Vereen: “Het deed me goed om over mijn schuldgevoel te praten, vooral toen mijn moeder hier net woonde. Ik had haar ooit beloofd dat ze altijd in haar eigen huis zou blijven, maar die belofte kon ik niet nakomen. Dat was moeilijk voor me, maar ik weet nu dat het echt niet anders kon. Ik raad andere naasten ook aan om met iemand te praten als ze daar behoefte aan hebben. In zo’n gesprek ben ik gewezen op de cursus 'Omgaan met dementie' vanuit Vereen. Daar vond ik herkenning in de verhalen van anderen en kreeg ik praktische tips over dementie. Ik zou de cursus zeker aanraden. Mij heeft het ook geholpen bij de verwerking. Het is een rouwproces waar je doorheen gaat, omdat je steeds meer afscheid neemt van de persoon zoals die ooit was.”